Voor het publiceren van een boek is een flinke portie geduld nodig.

  • Het op papier zetten van het verhaal kost tijd. Bekijken, opnieuw formuleren, even wegleggen en nog een keer herschrijven, het kost allemaal veel tijd.
  • En als je verhaal dan staat, gaan de proeflezers en de eindredacteur er nog een keer overheen, waarna je het verhaal weer aanpast.
  • Daarna gaat de illustrator aan de slag met de creatie van prachtige, bijpassende afbeeldingen. Oké, in het geval van ‘De olifant met de roze billen’ is de illustrator al aan de slag gegaan voordat de proeflezers en eindredacteur klaar waren, dus een beetje tijdswinst was daarmee wel behaald. En die afbeeldingen worden ook weer bijgeschaafd, bekeken en toch weer een keer aangepast qua kleur, vorm of indeling.
  • Als dat dan allemaal staat, gaat de vormgever kijken hoe alles zo neergezet kan worden dat het ook echt het beste tot zijn recht komt op papier. Ik had nog nooit gehoord van kleurcodes, drukspecificaties en certified PDF’s, maar mijn lithograaf maakte me wegwijs. En ja, van het beroep lithograaf had ik ook nog nooit gehoord, maar je raadt het al: ook zijn werk kost tijd.
  • En als dan alles uiteindelijk ‘drukklaar’ is gemaakt, dan blijkt dat het daadwerkelijk drukken van een boek ook tijd kost. Gek he? 😉 En zeker in deze tijd van papierschaarste door Covid duurt iets wat normaal maar een paar weken kostte, ineens een paar maanden om geregeld te worden.
  • En zo zijn er nog veel meer kleine tussenstappen die ook tijd kosten, maar die ik hier nog niet eens benoemd heb. Denk aan het regelen van de website, de social media, de verpakkingsmaterialen, het promotiemateriaal, etc. Hoe leuk het allemaal ook is, het kost wel veel tijd en helaas heb ik ook maar 24 uur in een dag, 7 dagen in een week beschikbaar. Bij de publicatie van een eerste boek zou je eigenlijk tijdelijk een uur of 30 in een dag moeten hebben en dan een dag of 9 in een week.

Nou was geduld hebben sowieso al niet mijn sterkste punt – de perfectionist in mij wil altijd alles gisteren al geregeld hebben – maar door dit proces van mijn eigen eerste boek uitgeven, wordt mijn geduld wel echt danig op de proef gesteld. Zeker aangezien ik op veel punten nauwelijks of geen invloed kan uitoefenen op de voortgang van het proces. Ik ben en blijf afhankelijk van anderen. Is dat erg? Nee. Het zijn mooie lessen die ik hiermee mag leren.

Dat kwaliteit tijd kost. En geld trouwens, maar dat is een andere les… Hahaha!

Dat je de mooiste dingen niet zomaar als cadeautje in je schoot geworpen krijgt. Het is hard werken.

En dat het dat uiteindelijk ook waard is om op te wachten.

Dus ja, voor iedereen die al een exemplaar van ‘De olifant met de roze billen’ besteld heeft in de pre-sale, allereerst: dank je wel voor het vertrouwen in mijn schrijfkunsten en in de prachtige illustraties van mijn illustrator/collega/vriendin Maroucha! En ten tweede: nog even geduld hebben, want oh, wat wordt het een prachtig boek.